بدست از یاد رفته در دسته
به خدا شکایت برد و گفت:
کسی دوستم ندارد. میدانی چه قدر سخت است..؟
گفت این دنیا فقط مال زیباییهاست، مال گلها و پروانه ها، مال قاصدکهاست ،
مال من نیست.
خدا گفت: دوست داشتن یک گل،یک پروانه یا قاصدک کار دشواری نیست ، اما
دوست داشتن تو کاریست آموختنی؛ و هرکس رنج آموختن نمی برد.
ببخش! کسی را که تو را دوست ندارد زیرا او دوست داشتن را نیاموخته .. .
بدست از یاد رفته در دسته
دلم گرفته ای دوست! هوای گریه با من
گر از قفس گریزم، کجا روم، کجا من؟
کجا روم؟ که راهی به گلشنی ندانم
که دیده برگشودم به کنج تنگنا، من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته دل به من کس
چو تخته پاره بر موج، رها، رها، رها، من
ز من هر آنکه او دور، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آنکه نزدیک، ازو جدا، جدا، من!
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا، من
ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری -
دلم گرفته ای دوست! هوای گریه با من...
بدست از یاد رفته در دسته
حسرت دیدن گنبد طلای حرمت داره مثل بغض کهنه به دلم چنگ میزنه
اونقد از تو دور شدم که این روزا حس میکنم
غم ِ غربتِ یه دنیا روی شونه ی منه
اونقد از تو دور شدم که این روزا حس میکنم همه ی جهان فقط قد ِ یه زندونه برام
من که عمر ِ هوایی یه بار دیدنتم
بگو پس کی نوبت ِ.من میشه پابوست بیام؟!
.
.
.
.
میدونم پاتوق ِ هرچی دلشکسته ست حرم ِ
هرکی از غربت ِ این زمونه خسته ست حرم
هرکی از دنیا بریده این روزا سمت ِ توئه
هرکی هرچی که دره به روش بسته ست حرم
.
بدست از یاد رفته در دسته
گم می شود در غربت شب های کوفه
در لابلای نخلها، تنهای کوفه
کوه است کوه اما دگر از پا نشسته
سر می کند در چاه غم دریای کوفه
خسته شده از سُستی این قوم صد رنگ
خسته شده از شاید و امای کوفه
با نان و خرما می رود کوچه به کوچه
اما چرا نفرین؟ مگر مولای کوفه ...
جز جود و رحمت از امام ما چه دیدند؟
ای وای از نامردمان ای وای کوفه
یارب بگیر از قدر نشناسان علی را
سر آمده صبر از ملالت های کوفه
مانند چشمانش دل عالم گرفته
آماده‌ی رفتن شده آقای کوفه
اما نگاهش بی کران بی کسی هاست
دلشوره دارد از غم فردای کوفه
روزی که می آید به شهر نانجیبان
با دست بسته، جان به لب، زهرای کوفه
روزی که خون می بارد از چشمان غیرت
از طعنه های تلخ و جانفرسای کوفه
بر روی نی سوی لب غرق به خونی
سنگ بلا می بارد از هر جای کوفه
می میرد از اندوه گوش و گوشواره
دارد خبر از بغض بی پروای کوفه
می پرسد از راه نجف طفل یتیمی
ذکر لبش: بابای من! بابای کوفه!
بدست از یاد رفته در دسته
اگر ماه بودم , به هر جا که بودم ,
سراغ ترا از خدا میگرفتم .
و گر سنگ بودم , به هر جا که بودی ,
سر رهگذار تو , جا میگرفتم .
تو اگر ماه بودی به صد ناز , ــ شاید ــ
شبی بر لب بام من می نشستی .
و گر سنگ بودی , به هر جا که بودم ,
مرا می شکستی , مرا می شکستی !
__----_____-----------__------_-_--____-----__-___--------_--_-_____--_-_---___-_______-----
مشت می کوبم بر در
پنجه می سایم بر پنجره ها
من دچار خفقانم خفقان
من به تنگ آمده ام از همه چیز
بگذارید هواری بزنم
ای
با شما هستم
این درها را باز کنید
من به دنبال فضایی می گردم
لب بامی
سر کوهی
دل صحرایی
که در آنجا نفسی تازه کنم
آه
می خواهم فریاد بلندی بکشم
که صدایم به شما هم برسد
من به فریاد همانند کسی
که نیازی به تنفس داد
مشت می کوبد بر در
پنجه می ساید بر پنجره ها
محتاجم
من هم آوازم را سر خواهم داد
چاره درد مرا باید این داد کند
از شما خفته ی چند
چه کسی می آید با من فریاد کند ؟
_-_-____-____-__--__-_____----_--__-------__________--_-_-_-____-____-__---__-__-
به پیش روی من , تا چشم یاری می کند , دریاست !
چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست !
درین ساحل که من افتاده ام خاموش .
غمم دریا , دلم تنهاست .
وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق هاست !
خروش موج , با من می کند نجوا ,
که : هر کس دل به دریا زد رهایی یافت !
که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت ...
مرا آن دل که بر دریا زنم , نیست !
ز پا این بند خونین بر کنم نیست ,
امید آنکه جان خسته ام را ,
به آن نادیده ساحل افکنم نیست !
__-______--_--__-----__-_____-_--_------___-__-_____-_----__---__-_--______---
دانلود آهنگ بیا بنویسیم روی خاک ... از استاد مرودستی
از لینک زیر..
http://s1.picofile.com/file/7330389886/bia_benevisim_1_.mp3.html
متن ترانه:
بیا بنویسیم روی خاک رو درخت رو پر پرنده رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ روی آب توی دفتر موج رو دریا
بیا بنویسیم که خدا ته قلب آینه است
مثل شور فریاد یا نفس تو حصار سینه است
با همیشه موندن وقتیکه هیچی موندنی نیست
اوج هر صدای عاشقی که شکستنی نیست
با صدا میام همه جا تو رو می نویسم
روی آینه ی گریه هام گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه ی صدا نبض عشق زیر پوست خاکه
بیا بنویسیم روی خاک رو درخت رو پر پرنده رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ روی آب توی دفتر موج رو دریا
توی خواب خاک ریشه ها موسم شکفتن
همصدای من می خونن وقت از تو گفتن
چشم بسته مو تو بیا به سپیده وا کن
با ترانه نفسهات باغچه رو صدا کن
با صدا میام همه جا تو رو می نویسم
روی آینه ی گریه هام گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه ی صدا نبض عشق زیر پوست خاکه
بیا بنویسیم روی خاک رو درخت رو پر پرنده رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ روی آب توی دفتر موج رو دریا
با ترانه ی نفسهات من ترانه می گم
اسمتو مثل یه غزل عاشقانه می گم
بیا که دیگه وقتشه وقت برگشتنه
بوی پیرهنت که بیاد لحظه ی دیدنه
با صدا میام همه جا تو رو می نویسم
روی آینه ی گریه هام گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه ی صدا نبض عشق زیر پوست خاکه
بیا بنویسیم روی خاک رو درخت رو پر پرنده رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ روی آب توی دفتر موج رو دریا
___-------____--------------____----_________-----------------_____-----_____
